Thursday, April 7, 2011

მატილდას მოლოდინში

Anghel Andreea - Alba Iulia

რატომ არ მაქვს უფლება უარი ვთქვა იმაზე ''რეალობას'' რომ ეძახიან
და გადავსახლდე სიზმრებისა და ილუზიების სამყაროში, სადაც მე,
მე ვიქნები მხოლოდ მმართველი და გემრიელად ჩავიტკბარუნებ პირს
ჩემივე შეკვეთილი მოულოდნელი, ციმციმა და მოცაცახცახე პროცესების
დროს ასრულებული სურვილებით.
არის თუ არა შესაძლებელი რეალობა გაშლამებული ფრაზებითა და
ოთხკუთხედი სიტყვების დანაკუწება აწყობით აღვწეროთ?
თავშიც გიხლია ეგ შენი რეალობა, მე ტანში მბურძგლავს და სულ არაფერი
მადარდებს რომ მოხდება და ყოველთვის შემიძლია ურცხვად მოვიტყუო.
შემიძლია მეთქი, შემიძლია.
ასევე თამამადა და გაბედულად შემიძლია თავი ვიმართლო რომ
ცინიკოსად ''მაქციეს'', თუმცა იქნებ ის უფრო შეეფერებოდეს ჭეშმარიტებას
რომ ბუნებით ვარ ცინიკოსი, თავმოყვარე, ეგოისტი და გარყვნილი .
არ ვიცი... სამაგიეროდ თამამად ჩაგეხუტები როგორც საყვარელ
ფუღურო ხის მოხუც კანს და შენგან მოვითხოვ უთვალავ სითბოს.
კიდევ რა მინდა იცით? ამის მკითხველებს რომ ლოყები დავკოცნო.
მიყვარს ლოყებზე კოცნა და ნუ იქნებით ასეთი მკაცრები რომ
დამიშალოთ.
ათასჯერ და ათასმეერთეჯერ მინდა გაგიღიმოთ, მინდა დაგაჯეროთ.
ჩემს უხილავ სახლში მინდა შეგიტყუოთ უხილავი კარებით და ნუ
გაბუტავთ წყენისაგან ტუჩებს როცა ხაფანგში აღმოჩნდებით და
მოგიწევთ დამალობანას თამაში ფარდების რიგში მოკუნტულ სკივრებში
თავის ჩაყოფით.
თავს ნუ შეირცხვენთ გაურკვეველი ტკბილულების არ მოპარვით კიბეების
ქვეშ და ჭერზე მიმალულ თაროებში დამალული აბლაბუდაში გახვეული
უცნაური ნივთების არნახვით, დამიჯერეთ თქვენის მხრივ ეს მტკნარი
და ფუჭად განხორციელებული სისულელე იქნება. ნუ დავიტანჯავთ
თავებს ასე, შევეშვათ ამ გამრუდებულ მაზოხისტობას.
ნუ მოტყუვდებით, ნუ დაიწყებთ გენიალურის ძებნას რაღაც ბოდვაში.
მწვანე თხილების ხის ტოტებზე თუ არ გიქანავიათ ბავშვობაში
ან თუთის ხეზე მაღლა ასულს ჩამოსვლისა არ შეგშინებიათ,
ჯონჯოლის მძივები თუ არ აგისხამთ და ლოკოკინა არ გიგროვებიათ,
ბაყაყი თუ ვერ განგისხვავებიათ გომბეშოსაგან ეს არ ნიშნავს რომ
მე უფლება მაქვს თქვენ მოგატყუოთ.
ვიკრავდი თმას ცისფერი ბანტებით და გულწრფელად
განვიცდიდი ''ჩიტო გოგიას'' გულისტკივილს.
სულ მალე ძალიან უცნაური ამბები უნდა მოგიყვეთ,
გთხოვთ გაგებით მოეკიდოთამ ამბავს და ნუ მიმატოვებთ,
სულაც არ მხიბლავს დათვებთან ერთად ხეებზე ცოცვა
და დედა ფუტკრების თაფლის მოპარვა, ასე რომ ინებეთ კეთილი,
მოიხადეთ ქუდები და თავს უფლება მიეცით მასთან მიახლოების.
ვუთხრათ არა მანიაკალურ მოჩვენებებს და გავიცინოთ.
გთხოვთ შეემზადოთ, რთულია მასთან უეცრად შეჯახება.
სულ დროებით გემშვიდობებით ლოყებზე კოცნით.

2 comments:

  1. ძალიან მომეწონა. კარგად წერ და საინტერესოდ :)

    ReplyDelete
  2. mixaria tu mogewona, mec momwons sheni blogi :))

    ReplyDelete